What I talk about, when I talk about preparing de Marmotte

“How does it feel, how does it feel?
To be on your own, with no direction home
A complete unknown, like a rolling stone.”


Bob Dylan zingt in mijn oor terwijl ik, al een eind boven de bomen, aftel naar de top van de Stevio. Eindeloos lang is de tocht naar de top, eindeloos veel gedachten blijven tergend lang in je hoofd rondzwerven. In de liedjes die passeren op de gsm, herken je vaak een zin die je op dat moment toepasselijk vindt. "'k Ga der komen 'k ga der staan". Mijmeringen! Net zoals Murakami in zijn “What I talk about, when I talk about running”, zo is het ook bij de eenzame fietser.

Ik liet me overhalen om de Marmotte te rijden, een fietsrit van 170km door de Alpen, over 4 beruchte Alpencols. De weg ernaartoe is zoals ze vaak zeggen belangrijker dan de bestemming. Als trainer zegt ik het ook steevast aan klanten, het gaat niet om het doel, maar om het traject ernaartoe. De trainingen, het afzien, het voelen dat je lichaam sterker wordt. De toewijding. Toch voelde dit traject niet zo aan. Het bracht me vooral het inzicht dat ik wat overmoedig ‘ja’ had gezegd en dat ik vooral een loper ben. Tijdens vele ritjes zag ik het bos en dacht ik: “Waauw, daar wil ik lopen,” eerder dan dat ik blij was dat ik op de fiets zat. Het fietsen vergde zoveel tijd dat het me soms tegen stak. Lopen is zo gemakkelijk, je trekt de deur achter je dicht en anderhalf uur later ben je klaar. Voor deze Alpenrit trok ik vaak naar de Ardennen, Vogezen of Alpen, voor een hele of meerdere dagen. Het werk moest ervoor wijken. Het doet je meer dan eens nadenken waarom je zo gemakkelijk te overhalen bent voor een (te?) straffe uitdaging (trots?) en daarna, waarom je er zo op kan liggen vloeken, maar toch koppig vasthoudt aan dat doel.

Bij de eerste beklimming van de Stelvio liep alles nog op wieltjes


De kilometers bergop gaan te traag. Ze gaan zo traag dat je genoeg tijd hebt om 10 keer dezelfde bedenking te maken binnen dezelfde kilometer. Wanneer de vermoeidheid na 2500m klimmen opstak en de kilometerteller  9km/u aangaf, heb ik me vaak afgevraagd wat dat vermoeidheidsgevoel opwekte. Had ik te weinig gedronken? Had ik te weinig gegeten? Was ik te voortvarend gestart? Of is die vermoeidheid volstrekt normaal als je als niet-volbloedfietser op je ukkie 150km met 3000 hoogtemeters wil afhaspelen? Het zijn de retorische vragen waarom je geen antwoord hoeft te hebben. Het zijn de vragen die bij elke oh zo trage pedaalslag doorheen je hoofd gaan. “Waarom, God, waarom gaat het zo lastig? Geef me een antwoord!” Als het zwoegen gaat doorwegen en je smacht naar antwoorden die niet komen, dan verzin je wel een god of een andere onzichtbare toehoorder om je vragen aan te richten. Het mocht niet baten, het peddelen bleef een opdracht, pedaalslag na pedaalslag. Nog erger wordt het in je hoofd wanneer je je nog eens gaat afvragen hoe het op D-Day zal gaan. Dan is het immers nog langer en nog zwaarder. Antwoorden op je vragen zijn er niet, en de vragen blijven prominent aanwezig in je hoofd.

Het is eigen aan de mens om bij zo’n lange, zware uitdaging, een vorm van angstreflex te hebben, angst voor wat komen gaat en hoe je het overleven zal. De grootste toppers in de sport zijn de grootste angsthazen en daardoor de grootste controlefreaks. Het zijn zij die er niet gerust in zijn dat het goed komt die zich maniakaal voorbereiden, 3x harder dan de gewone sterveling, om toch maar elk percentje angst uit te sluiten. Het komt erop aan vertrouwen te hebben. Je hebt je werk gedaan, het zal wel lukken, of het lukt niet, maar dat maakt uiteindelijk niet uit. Je bent geen minder mens omdat je die rit niet hebt uitgereden.

Tong uit de mond. De tweede beklimming van de Stelvio ging al een pak lastiger


Het is als coach fijn om zelf ook nog eens met al die twijfels te worstelen waar klanten mee worstelen. Het is fijn om bij jezelf vast te stellen dat, hoewel je klanten je soms aanzien als iemand die alles aankan, je even broos bent als zij, zodat zij ook zien dat de coach ook met dezelfde twijfels kan zitten.

Over ruim een week is het zover, dan is het D-Day, al zie ik het eerder als de dag waarop je gewoon moet doen wat je de laatste tijd zo vaak gedaan hebt. Rustig trappen, niet overhaast rijden, bergje op, bergje af, iets eten, iets drinken en dat blijven doen tot iets of iemand zegt dat het erop zit. Oh ja, ik moet op die buis van mijn fiets nog dat stickertje hangen: “Kijk voor u, hier is niks te zien! Nie neute, nie pleuje!”


Voorts wens ik Dries nog te bedanken voor trainingsritjes. Ik was blij dat je af en toe je rem eens dicht trok omdat die wat schuurde. Ik was eveneens blij dat dat versnellingsapparaat van jou geregeld haperde, wat me hoop gaf om je bij te benen. Bedankt ook voor het uitstippelen van de ritjes, boekingen en alle mogelijke afleidingsmaneuvers om mijn gedachten op iets anders dan op die pedaalslag te krijgen

Daarnaast, of wat dacht je, ook een welgemeende dank u wel aan mijn lief, Mieke, die gedwee toestond dat ik om de haverklap het ruime sop (in dezen, de koersfiets) koos boven alle mogelijke verschijningsvormen van we-time.


Sportieve groet,

De trainer met een zomerse sproet!



Huttentocht Rila & Pirin, puur avontuur en een overdosis natuur

Bulgarije is de Alpen niet, en de Alpen zijn Bulgarije niet. Als reisbegeleider trok ik met een bende Bootz-jongeren naar het Rila- en Piringebergte. Een prachtig en bij wijlen ontroerend avontuur vol gletsjermeren en geluk.

Backpacken in de Alpen

Ik trok als begeleider van een backpackreis met Bootz naar Les Alpes de Haute Provence. Acht dagen met tent en rugzak door de ongerepte natuur. Duurzaamheid en ecologisch bewuste keuzes als rode draad. In fysieke gezondheid, in voeding, in gebruikte materialen en in transport.

Verhuizen naar de tuin om de crisissen te overleven? Of is het een statement?

De recente crisissen (corona, klimaat, energie) laten zich op vele manieren voelen. Het noopte me om drastische beslissingen te nemen om financiële problemen te vermijden. Ik verhuisde naar de tuin en verhuur mijn kamers om de energiecrisis te overleven. Als is het niet enkel om financiële redenen...

Switch! Heroriënteren. Als freelancer aan de slag! Maar waar?

Corona heeft me doen heroriënteren. Een sabatjaar was nodig om uit te zoeken hoe zowel mijn zaak na Corona kon blijven bestaan als wat ik zelf wil doen voor de kost. Een koerswijziging was nodig. Et voilà, een nieuwe weg als freelancer in communicatie en organisatie is een feit, of alleszins een poging tot ...

Corona dwong oprichter Bart om de werking van Fitter&Fitter grondig te herbekijken.

Corona dwong oprichter Bart om de werking van Fitter&Fitter en dus ook zijn werk grondig te herbekijken. De hele organisatie werd dooreengeschud door Corona. Bart neemt je mee in het proces dat heroriëntering is, en hoe arbeidsongeschikt zijn (burnout?) als zaakvoerder geen walk in the park is.

Fietsevent Ronde van België (CMI): It's a paradise. It's not a place you can look for. It's a moment in your life!

Laat je niets wijsmaken, de Ronde Van België is géén fietsevent. Hoe hard de organisatoren ook hun best doen om het zo te laten uitschijnen, dat is het niet. Wat het dan wel is? Ik promoveerde mezelf vrijpostig tot vliegende reporter en fladderde gedurende drie dagen doorheen het peloton om uit te vissen wat het dan wel was, en ik kwam terug met een doos vol verhalen.

Rocky Challenge, Mountainbikeweekend met Count Me In

Een veertigtal mountainbikers waagden zich aan het eerste MTB-weekend van Count Me In. Het beloofde drie dagen vol avontuur, plezier, gezelligheid en vriendschap te worden. Ook ik was van de partij, en zoals dat gaat wanneer ik ergens heen ga, maak ik daar graag een verhaal van :-) Zo ook nu...

Een geslaagde avontuurlijke tocht à la Kamp Waes als sportdag en teambuilding

Vandaag organiseerde Fitter&Fitter een sportieve teambuilding voor VEKA, het Vlaams Energie en Klimaat Agentschap. ‘Iets à la Kamp Waes’, hadden ze gevraagd. Ik was op slag in mijn nopjes. Lees hoe onze groep een uitdagende teambuilding tot een goed eind bracht.

Fitter&Fitter coach Bart fietst de Marmotte

In 2020 vroeg mijn goede vriend Dries of ik de Marmotte wilde meerijden. Ik kende die fietstocht niet en zei in volledige Pipi Langkousstijl: "Ik ken het niet, dus ik weet niet of ik het kan, maar da's goed, het zal wel lukken." Het werd een jaar waarop de fiets een prominentere rol kreeg in mijn leven. Lees hier het, nou ja, euh, "uitgebreide" verslag. :-)

Het moeilijkste aan personal training geven is omgaan met de zware emoties

Personal training geven geeft vaak voldoening. Je vormt samen met de klant een hecht duo om samen stap voor stap sterker en fitter te worden. Je deelt de goede momenten van progressie. Maar het is soms ook heel moeilijk. Soms nemen emoties de bovenhand.

5 tips om een betere en blessurevrije loper te worden.

Lees hoe veel lopers worstelen met loopblessures en ontdek met 5 tips hoe jij blessures kan afhouden. Blijf blessurevrij, word sneller, sterker en verbeter je houding met deze tips.

Buiten komen houdt je gezonder deze herfst en winter, niet alleen tegen Corona

De Morgen kopte dit weekend, in het kader van Corona, dat we meer moeten buitenkomen. Ik viel van mijn stoel en kroop er vervolgens weer op. Aha, juist, voor al de rest mogen we binnen blijven, maar voor Corona moeten we meer naar buiten. De wereld op z’n kop. Buiten komen is de max!

REWIND (2013): Stabilisatietraining voor lopers: Trainen voor een sterk lichaam

Lopers worden vaker geplaagd door blessures dan hen lief is. Wanneer het om een eenmalige blessure gaat is het niet zo'n ramp, maar meestal komen blessures terug en blijven ze terug komen. Niet zelden duik je bij een blessure vaak van de ene in de andere blessure. Je raakt er wel eens moedeloos van. Stabilisatietraining vormt een onderdeel van blessurepreventie, maar hoe begin je eraan?

REWIND (2012) Looptechniek: het belang van Core stability

De Keniaanse Jeptoo behaalde zilver op de marathon op de olympische spelen. Het laatste wat je van haar kan zeggen is dat ze niet kan lopen.En toch durven kwatongen dat wel in twijfel trekken bij het zien van haar loopstijl. Sterke overpronatie, knieën die heel hard naar binnen knikken en een onderbeen dat naar buiten wordt geslagen. Maar wel zilver op de spelen. Ze levert er alleszins stof tot discussie mee.

REWIND 2012: Looptechniek: Lopen is geen kinderspel

Lopen, we kunnen het allemaal. Het is kinderspel. Letterlijk. Van zodra we rechtop kunnen staan, proberen we te lopen. En van zodra we kunnen lopen, doen we het alsof het een lieve lust is. Lopen lijkt zo eenvoudig dat we er niet meer bij stilstaan. Of toch niet? (artikel uit 2012, geschreven door Bart Delobel, oprichter van Fitter&Fitter)

Als personal coach maak je sprookjes mee vanop de eerste rij. En je draagt er op de koop toe nog aan bij.

De transformatie van iemand die 10 of 20 kilo verliest door een sportievere en gezondere levensstijl, is eindeloos veel groter dan louter die getalletjes van de weegschaal of prestatie. Het zijn verhalen van openbloeien, van leren geloven in zichzelf, van mentaal sterker worden,... Als coach ben je de bevoorrechte persoon die deze stuk voor stuk prachtige verhaaltjes van kortbij mag meemaken. En dat vind ik waarlijk fantastisch.

Corona: Trek uw mondmasker uit en uw buitensportkleren aan. Dat is solidariteit!

De wereld is de pedalen kwijt. Corona doet de hele wereldpolitiek wild om zich heen slaan. We verstoppen ons letterlijk en figuurlijk achter mondmaskers om de grotere problemen en daarmee onze verantwoordelijkheid en ons falen te ontlopen. Tientallen andere welvaartsziektes richten al jaren meer schade aan dan het C-virus. Ondertussen gaat de planeet in ijltempo naar de vaantjes gaat. Toch zijn we enkel in staat ingrijpende maatregelen te treffen voor Corona. Waarom toch?

REWIND (2013): Looptechniek tot op het bot ontleed

Hoe belangrijk is de loophouding en -techniek voor een loper? Wat is een goede houding en waarom? Hoe belangrijk is de houding van mijn armen en waarom kan het vasthouden van een gsm of drinkbus leiden tot een minder efficiënte houding en misschien zelfs tot een blessure? We ontleden de loophouding tot op he bot en geven je tips voor een goede houding.

Fitter&Fitter aan de elektrische deelbakfiets: Fly me away to a fit and sustainable future

Leuven, de stad die Europees goud won als groene stad, biedt vanaf juli elektrische deelbakfietsen aan. In juni mocht Fitter&Fitter deze bakfietsen al uittesten. En of we daar blij mee waren! Zeg nooit zomaar bakfiets tegen een bakfiets. Een bakfiets is een feest, tenminste als je eigenaar bent van een jonge, speelse geest.

REWIND (2012): Trail, de alternatieve wind door het looplandschap

In 2012 voorspelden we voor het looptijdschrift Zatopek dat trail een enorm hype zou worden. We schreven er een artikel over. 7 jaar later is het looplandschap voor goed veranderd, en daar zijn we blij om.

Karen traint voor Marathon du Mont Blanc met core, kracht en techniek

Na jaren vol trails, marathons en ultra's, neemt Karen dit jaar deel aan de Marathon du Mont Blanc. Vroeger werd ze vaak geplaagd door blessures. Met een uitgebalanceerde training met aandacht voor core stability, krachttraining en techniektraining willen we samen van dit verhaal een succes maken.

Personal training: anders dan anders.

Ken je het gevoel dat een kinesist of voedingscoach je oefeningen of huiswerk meegeeft en dat je er keer op keer niet in slaagt om dat te doen? In personal training gebeurt vaak hetzelfde en dus zochten we andere manieren om ervoor te zorgen dat mensen hun doelen bereiken. Lees hier hoe!

close

{{ popup_title }}

{{ popup_close_text }}

x